De loopbaan van Wehve-oprichter Gesine Holschuh

Wat was het moment waarop je dacht: ‘ik wil de modebranche in’?

“Dat is eigenlijk niet gebeurd. Ik was geïnteresseerd in projecten met een sociale impact - sociaal ondernemerschap, eerlijke handel - en tuimelde zo de modesector in. Aanvankelijk waren het alleen de dekens, en een paar poncho’s voor mezelf, maar die hadden zo’n succes dat Wehve via een omweg een modemerk werd. Het is erg interessant wat je kan doen met mode, ik hou ervan om met traditionele ambachtslui te werken.

Heb je je carrière gepland?

“Dit is mijn tweede carrière, maar ik neem wat ik die eerste twintig jaar bij McKinsey en InBev heb opgestoken natuurlijk mee. In de periode dat ik voor Hand in Hand International Foundation werkte, ontmoette ik Afrikaanse vrouwen die hun eigen micro-onderneming hadden opgericht. Ik geloof in het aanreiken van middelen en onderwijs in plaats van geld in ontwikkelingsgebieden. In Uruguay bezocht ik werkplaatsen in afgelegen dorpen waar spinnen, verven, weven en breien nog authentiek artisanaal gebeurt. Coöperatieven die door vrouwen werden gerund. Daar kwam alles samen voor mij: een product dat betekenisvol én mooi én goed gemaakt is. Dat was de start van Wehve. De coöperatieven zijn gecertificeerd door de World Fair Trade Organisation en de verkoop helpt de vrouwelijke ambachtslieden om voor zichzelf en hun families te zorgen.”

Wie is je belangrijkste mentor geweest?

“Op het niveau van vrouwen helpen om hun krachten te verenigen: Percy Barnevik, een voormalig Zweeds bedrijfsleider en oprichter van de Zweedse NGO Hand in Hand. Op gebied van mode bewonder ik Giorgio Armani: zijn collecties zijn kwaliteitsvol en tijdloos. Toen de kleding voor de styling van de laatste Wehve-campagneshoot niet gearriveerd bleek te zijn, dook ik in mijn moeders kleerkast, de dertig jaar oude Armani’s bleken een perfecte vervanging. Je kon niet zien hoe oud de ontwerpen al waren. We hebben er veel complimenten over gekregen, en het past perfect bij waar Wehve voor staat.”

Wat was het hoogtepunt in je carrière tot nu toe?

“Er gaan uren van werk, training en uitproberen in een collectie. Weten en zien hoe en waar de handgeweven sjaals en dekens worden gemaakt, in de meest eenvoudige omgeving, om ze daarna in de rekken van retailers te zien hangen zoals warenhuis Le Bon Marché in Parijs of Harvey Nichols in Londen, naast bijvoorbeeld Saint Laurent: dat is enorm bevredigend. Ieder nieuw verkooppunt is voor mij een afzonderlijk hoogtepunt, ik moet mezelf soms in de eigen arm knijpen.”

Wat zou je nog meer willen bereiken?

“Nóg meer kunnen doen, nog meer mensen aan het werk kunnen zetten. Wie weet ook meerdere regio’s erbij betrekken, Portugal bijvoorbeeld, of India. Hun kwaliteiten combineren tot nieuwe producten.“

Wat was het beste carrièreadvies dat je ooit kreeg?

“De boodschap die ik meekreeg tijdens mijn opleiding was: ga ervoor, doe je best en het zal lonen. Soms is het hard, soms gaat het mis maar leer eruit en blijf doorgaan, niet opgeven. En wees geduldig, ook al loopt het trager dan je had gehoopt.”

Wat is jouw advies voor jonge mensen die jouw job willen?

“Omring je met de juiste mensen. Ondernemen kan eenzaam zijn, zorg dat je er niet alleen voor staat. Zorg voor vertrouwenspersonen, dat kunnen ook vrienden zijn, waarvan je weet dat ze eerlijk zijn als je ze om raad vraagt. Een tweede groep die belangrijk is zijn diegene die je aanmoedigen en wijzen op wat je al gerealiseerd hebt, op de goede dingen. Probeer niet in een bubbel te werken. Dat wil niet zeggen dat je van iedereen raad moet aanvaarden, maar zorg dat je de nodige feedback en steun kan verwachten.”

Hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit?

“Vaak wordt de dag gekaapt door een onverwacht voorval, bijvoorbeeld samplessamples aanvragen en keuren, onderhandelen met verkooppunten... Ik reis zes keer per jaar naar Zuid-Amerika, bezoek klanten, doe beurzen en heb ook een showroom in Milaan. Er komt ook heel veel administratie bij kijken – de stock bijhouden, facturatie, rekeningen.... - het is dus echt niet zo glamoureus. Elke dag ziet er anders uit.”

Hoe hou je werk en privé gescheiden?

“Tot voor kort had ik geen afzonderlijk kantoor en vloeiden werk en privé in elkaar over. Als er een levering kwam, pakte ik die uit in de zitkamer en lagen de collecties daar verspreid tot ik ze zelf weer had ingepakt voor verzending naar de klanten. Mijn familieleden rolden wel eens met de ogen. Ik beantwoord ook elk telefoontje, ook buiten de werkuren. Met het nieuwe kantoor kan ik nu de deur fysiek achter me dichttrekken en is er een duidelijker verschil tussen werk en thuis. Mijn dochters maken trouwens beide deel uit van het verhaal. De jongste is het gezicht van onze modeshoots, de oudste studeert International Business Administration aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en geeft me vaak advies. Laatst was er een prototype waarvan de naden niet perfect waren, dat heeft mijn man dan weer gefixt - hij is chirurg en bijzonder goed met naald en draad. Ook proberen we soms business trips te combineren met een familiereis naar Uruguay of Peru.”

'De loopbaan van' werd eerder gepubliceerd in de 'Werken in de mode' specials van het FashionUnited print vakblad (2009 - 2012). Klik hier voor de afleveringen uit het archief.

Foto’s: Gesine Holschuh, credit Karlijne Geudens