Waarom Earth Day grotendeels een marketinggimmick is geworden

Wat hebben Moederdag, Valentijnsdag en Eearth Day met elkaar gemeen? Het zijn allemaal dagen die iets/iemand benadrukken dat vanzelfsprekend zou moeten zijn en elke dag van het jaar gevierd zou moeten worden - moeders (ouders in het algemeen), liefde en onze aarde.

Alleen al het bestaan van zulke gedenkdagen laat zien dat er iets mis is - waarom moeten moeders op één dag in het bijzonder worden geëerd; betekent dat dat we ze op de andere 364 dagen vergeten? En onze romantische partners, hebben we Valentijnsdag echt nodig om hen te overladen met bloemen, chocola en smakeloze knuffels? Moeten we de speciale mensen in ons leven niet elke dag onze liefde, genegenheid en respect tonen?

En onze planeet - moeten we er niet elke dag aan denken om zuinig om te gaan met hulpbronnen en ze te behouden voor de komende generaties? Zo weinig mogelijk nieuwe spullen gebruiken en onze oude spullen herstellen, repareren en hergebruiken?

Genoeg kleding voor zes generaties

Als we naar de mode-industrie kijken, zien we dat er nog steeds te veel merken en winkeliers zijn wier bedrijfsmodel is gebaseerd op overconsumptie en die evenementen zoals Earth Day slim gebruiken voor greenwashing - bijvoorbeeld door de aandacht te vestigen op nieuwe collecties die zogenaamd duurzaam zijn maar consumptie aanmoedigen; innameprogramma's van gebruikte kleding op basis van winkelkrediet dat alleen geldig is voor nieuwe producten die hetzelfde doel dienen; nieuwe labels die anders willen zijn maar ook bijdragen aan consumptie.

Reduce, Reuse, Recover, Recycle - Poster auf der Made in Bangladesh Week. Poster voor minderen, hergebruiken, terugwinnen en recyclen tijdens de Made in Bangladesh-week. Credits: Sumit Suryawanshi voor FashionUnited

Gezien het feit dat de huidige kledingstukken die in omloop zijn volgens Patrick Grant van Great British Sewing Bee genoeg zijn voor de komende zes generaties, zou het milieuvriendelijker zijn om de productie onmiddellijk te stoppen. Maar dat is natuurlijk niet mogelijk - er zijn banen verbonden aan de sector en veel andere industrieën.

De sleutel is daarom om te herscholen en opnieuw na te denken, zoals traditionele bedrijven zoals leerfabrikanten zouden kunnen doen - in plaats van te vertrouwen op leer, zouden ze zich kunnen richten op plasticvrije alternatieven, zoals de eerste veganistische tassenmaker van Duitsland heeft laten zien.

Naaisters zouden getraind moeten worden in het herstellen en verlengen van de levensduur van kledingstukken, niet in het steeds sneller produceren van nieuwe kledingstukken ten koste van hun gezondheid. Creativiteit moet worden beloond en benadrukt, zoals het geval is bij "sashiko", de Japanse techniek voor het repareren van spijkerstof. Dagen zoals de "Mend in Public Day" die dit jaar tijdens de Fashion Revolution Week werd geïntroduceerd en waarbij mensen worden aangemoedigd om hun kleding te repareren als een gemeenschapsactiviteit, moeten regelmatige evenementen worden.

Personeel in winkels zou een vrije dag moeten krijgen en mensen moeten aanmoedigen om op deze dag de natuur in te gaan, zoals The North Face een paar jaar geleden deed met zijn "Explore Mode"-campagne op Earth Day, die nu relevanter is dan ooit.

Elk product dat wordt gemaakt, moet worden gekoppeld aan het herstel van de natuur, zoals herbebossingsprojecten, bij voorkeur lokaal en niet over de hele wereld. De Duitse Wortmann Group doet dit al sinds 2021: de schoenenfabrikant, bekend van merken als Tamaris, Marco Tozzi, S.Oliver Shoes en Caprice, heeft elk jaar 25.000 euro beschikbaar gesteld voor de aankoop van jonge bomen en het planten ervan in een lokaal project, tot nu toe in totaal 125.000 euro. Tot nu toe is 22,2 hectare herbebost om beschadigde en gekapte gebieden te vervangen door nieuwe bosgeneraties.

Verminderen, hergebruiken, recyclen

Dus als je deze Eearth Day iets zinvols wilt doen, stop dan met consumeren en volg in plaats daarvan de duurzaamheidsmantra "reduce, reuse, recycle", bij voorkeur in die volgorde. Als branche moet de mode-industrie ook nadenken over hoe ze haar bedrijfsmodellen kan veranderen en kan overstappen op slow fashion - met de bijbehorende veranderingen op het gebied van beroepen.

Als dit naïef en onmogelijk lijkt, is het de moeite waard om aan het alternatief te denken - slinkende grondstoffen, meer plastic in de wereldzeeën dan vis en steeds groeiende bergen kleding. Pas als we geen herdenkingsdag meer nodig hebben, kan de aarde (en dus de mensheid) echt opgelucht ademhalen.