Oud-werknemer American Apparel over waarom hij Dov Charney terug wil

Jan Willem Hubner begon in de Amsterdamse winkel en werkte vervolgens bijna tien jaar op het hoofdkantoor van American Apparel als directeur visual merchandising & store standards. Bijna, want hij werd in april ontslagen, zonder reden, zegt hij. Aan FashionUnited vertelt hij waarom hij vecht voor de terugkeer van oud-CEO en oprichter Dov Charney.

"In Los Angeles was American Apparel mijn familie. Ik werkte jarenlang zo'n zeventig à tachtig uur in de week. Familie en vrienden in Nederland begrepen het niet. Maar ik deed het, omdat ik ontzettend gemotiveerd was. Ik voelde me verbonden en betrokken, ik maakte echt deel uit van het bedrijf."

Dov Charney, oprichter van American Apparel, was de reden dat Hubner voor de Amerikaanse modeketen wilde werken. Hubner studeerde aan het Amfi in Amsterdam en begon bij American Apparel in de winkel in de Utrechtsestaat. Al snel kon hij naar de Verenigde Staten, om daar direct onder de topman te werken aan de branding activiteiten. Uiteindelijk werd hij verantwoordelijk voor 250 winkels als directeur visual merchandising & store standards.

‘Ik heb Charney nooit in zijn onderbroek gezien’

In april dit jaar veranderde een telefoontje van de hr-afdeling Hubners leven. "Mijn contract zou na bijna tien jaar beëindigd worden. Een reden werd niet gegeven. Ik wilde naar de CEO lopen, Paula Schneider, maar ze weigerde het gesprek en stuurde acht man beveiliging op me af. Ik wilde niet eens in discussie, ik wilde gewoon uitleg na tien jaar. Het is zo jammer dat de sfeer enorm is veranderd. Voor Schneiders komst was de bedrijfscultuur heel open. De deur van Dov was altijd open en iedereen had zijn telefoonnummer. Zelfs de storemanager in Amsterdam had hem kunnen bellen. Die mentaliteit zou je juist moeten koesteren."

Toch noemt Hubner zijn ontslag 'niet compleet onverwacht', omdat vlak voor zijn vertrek het hele management team had moeten opstappen. Het begon allemaal met een herverkiezing van het bestuur, eind vorig jaar. De bestuursleden hadden een document met hun plannen opgesteld, een proxy, vervolgens konden de aandeelhouders hun stem uitbrengen. In de proxy schreef het bestuur dat Charney een belangrijk onderdeel was van het bedrijf en dat de modeketen niet zonder hem zou kunnen. Maar een half uur nadat de aandeelhouders hun vertrouwen in het bestuur hadden uitgesproken, werd Charney ontslagen.

Of nou ja, de oprichter van het bedrijf kon kiezen. Of hij zou 'vrijwillig' afstand doen van zijn positie, om verder te gaan als creatief directeur. Hij zou dan zijn voting rights van zijn aandelen overgeven aan het bestuur, maar dan kreeg hij wel dubbel zo veel salaris en zou er een positief persbericht worden verstuurd. Of het bestuur zou een persbericht uitsturen dat hij was ontslagen. Hij koos voor optie twee, om zo te voorkomen dat het bedrijf verkocht zou worden. Hij was namelijk al benaderd door de CFO of hij bereid zou zijn om het bedrijf te verkopen voor 100 miljoen dollar. Hij wist dat een verkoop van het bedrijf misschien het einde van het bedrijf zou zijn. Hubner: “Ook al zou hij er zelf financieel erg van profiteren, het beschermen van het bedrijf, het merk en de medewerkers vond hij veel belangrijker.”

Hubner heeft rechtszaak aangespannen tegen vertrek Dov Charney

Hubner is boos over de gang van zaken en spreekt van proxyfraude. Hij heeft een rechtszaak aangespannen, als aandeelhouder. Ook zegt hij dat er onwaarheden over Charney en American Apparel worden verspreid. Zo zou Schneider doen alsof het al heel lang slecht ging met de omzet van het bedrijf, maar Hubner komt met grafieken die laten zien dat het pas sinds haar aantreden bergafwaarts gaat. "De cijfers waren juist verbeterd."

Ook de wilde verhalen over Charney wil hij nuanceren. "Ik heb nog nooit meegemaakt dat hij in zijn onderbroek rondliep. Er was wel een rechtszaak tegen hem, maar dat was omdat hij een scheldwoord had gebruikt tegen een vrouwelijke medewerker. Ja, dat had hij natuurlijk niet moeten zeggen, maar het is allemaal zo overdreven."

Charney werd meerdere malen beschuldigd van seksuele intimidatie. Wat Hubner daarvan vindt? "Dat was voor mijn tijd. Ik vond hem juist altijd heel open over relaties binnen het bedrijf. Waarom zou je het verbergen als je verliefd bent? Dat is toch mooi. De sfeer was heel informeel."

‘Er worden onwaarheden over Dov Charney en American Apparel verspreid’

Na Charneys vertrek sloot American Apparel een overeenkomst met hedgefonds Standard General. Hubner heeft zijn twijfels over die partij. De investeringsmaatschappij zou een grootschalige elektronicazaak in de Verenigde Staten, RadioShack, hebben overgenomen, om daarna bewust failliet te laten gaan.

En Paula Schneider? Hoe denkt hij daarover? "Ze had een paar meetings gehad met Dov en toen was iedereen bij het bedrijf enthousiast. Maar twee, drie weken nadat ze was begonnen veranderde ze helemaal en heeft ze alle managers en directors ontslagen zonder reden."

"En van retail heeft ze geen kaas gegeten. Ze heeft nooit voor bedrijven gewerkt die hun eigen artikelen produceren. Voor haar aantreden was het druk in de winkels. Zo is er ineens heel veel sale in de winkels. Ik heb foto's van winkels die vol hangen met kortingsborden. Terwijl dat helemaal niet nodig is, want American Apparel verkoopt heel veel basics, dat is de filosofie van het bedrijf. Bovendien organiseren we altijd flea markets op aparte locaties, zodat er niet te veel aanbiedingen in de winkels zelf zijn. Dan kopen klanten namelijk minder kledingstukken die de reguliere prijs hebben."

"Ik zag de marges van de artikelen en het bongemiddelde dalen. In april was er nog steeds wintersale. Maar consumenten willen helemaal geen winterjas in de lente en zomer. Ook niet als het heel goedkoop is. Tegelijkertijd waren onze belangrijkste artikelen, de basics, niet meer op voorraad. Schneider gaf namelijk geen akkoord om geld uit te geven aan de productie daarvan. Dat is net zoiets als naar Albert Heijn gaan en ontdekken dat er geen brood meer is, of melk of groente. Dan denk je: ik ga wel ergens anders heen. En komen die consumenten de volgende keer nog wel? Of gaan ze voortaan liever winkelen bij H&M of Uniqlo?"

Paula Schneider geeft te veel korting

Volgens Hubner is dit allemaal enorm demotiverend voor de werknemers. Voor de textielarbeiders - American Apparel is de grootste kledingfabrikant van de Verenigde Staten en heeft een no sweatshop beleid - komt er nog bij dat hun salaris is gedaald de afgelopen maanden. Ze hebben namelijk wel een vast uurloon, maar verdienen daar bovenop extra naar mate ze meer produceren. En Schneider gaf de medewerkers minder uren en besteedde werk uit aan minder dure leveranciers. Volgens Hubner zagen sommige medewerkers hun nettoloon van 500 tot 600 dollar dalen naar 150 dollar per week.

Medewerkers American Apparel slaan tegen piñata van CEO Paula Schneider

De medewerkers van American Apparel hebben zich inmiddels verenigd in een vakbond, de General Brotherhood of Workers of American Apparel. Het gaat om 3000 medewerkers, 90 procent van alle textielarbeiders. Onlangs maakte ze nog een piñata van de nieuwe CEO."Zij zijn het oneens met de board en oneens met Paula Schneider. Wat we gaan doen is druk uitoefenen. Een bedrijf mag een vakbond niet negeren."

“Dov Charney is nog steeds de grootste aandeelhouder en achter de schermen is hij bezig om het bedrijf weer in handen te krijgen. Hij heeft een revolutionair bedrijf neergezet.”