• Home
  • Nieuws
  • Fashion
  • Ontwerpen voor een gevestigde naam of je eigen label? Raf Simons spreekt

Ontwerpen voor een gevestigde naam of je eigen label? Raf Simons spreekt

Door Katrien Huysentruyt

bezig met laden...

Scroll down to read more

Fashion |TALK

Antwerpen - Voorafgaand aan de uitreiking van de Belgian Fashion Awards, afgelopen donderdag, woonde FashionUnited een Fashion Talk bij met de anders zwijgzame designer Raf Simons. Hij sprak voor het eerst na zijn exit bij Calvin Klein in het openbaar. De eregast van deze editie had het over het hedendaagse modesysteem en de relatie tussen creativiteit en succes vandaag: “Emotie is essentieel voor mode”.

Over grote modehuizen

Raf Simons runt zijn eigen label sinds 1995 maar drukte ook zijn stempel op de collecties van grote modehuizen als Jil Sander, Dior en Calvin Klein. "Grote huizen die een creatief directeur aanstellen, zijn voortdurend in beweging en de tijd die een ontwerper voor zo’n merk werkt, wordt steeds korter. Bij Jil Sander was ik me aanvankelijk niet bewust van die stoelendans”, geeft hij toe. “Bij Dior leerde ik dat huizen je enorm kunnen helpen bij je behoeften als ontwerper. Hoewel creative directors steeds korter in dienst zijn, blijven deze merken altijd bestaan, het zijn goed geoliede modemachines. Voor mij is de kern van mode echter de emotie, het creëren en de band met je publiek, terwijl het bij de grote merken vandaag vooral rond marketing en groei draait.”

Over de band tussen creativiteit & marketing

Vervolgens gaat Simons in op de verschillen tussen het werken voor een modehuis en het werken voor jezelf (en je eigen label). “Modehuizen worden nu gedreven door marketing en geld, en een ontwerper die in beide aspecten goed is, is zeldzaam. Ik denk dat ontwerpers niet in alle aspecten van een fashion business even goed kunnen zijn. Ik ben het tenminste niet”, bekent hij.
“De kern van succes is weten met welke mensen je je wil laten omringen. Bij de meeste modehuizen zijn alle postjes al ingevuld. Dan kom jij er binnen als creatief directeur, wellicht met een lange lijst namen waarmee je een creatief team wil vormen. Ik heb echter op plaatsen gewerkt waar ik ook op zoek moest naar mensen voor merchandising of reclame. Omdat ze er bij het merk nog niet over beslist hadden, of omdat ze geen idee hadden van wat ik nodig vond om het merk te laten werken”, verklaart Simons.

Over commercieel succes

Hij noemde Calvin Klein niet bij naam maar was wel open over de grote namen waar hij als creatief directeur werkte. “Bij Dior voelde ik een ongelooflijke druk van buitenaf. De pers wilde toekijken tijdens het ontwerpen of bij de fittings, vervolgens waren er de perspreviews vóór de show. Dat vond ik helemaal niet leuk. Dat kwam vooral omdat een bepaalde ontwerper er zich wel erg op zijn gemak bij voelde. Dat is geen kritiek, maar als een iemand het graag doet, hoeft het daarom niet voor iedereen een systeem te worden”, verwees Simons naar wijlen Karl Lagerfeld voor Chanel.

En hij legt nog een andere frustratie bloot: “Het constant groeien van een bedrijf is de enige mate van succes geworden. De beoordeling bij vooral grote bedrijven gebeurt altijd vanuit een economisch oogpunt. Ik vind dat frustrerend voor iedereen. Tegelijk leer en weet je wat jou als designer gelukkig maakt en kun je het ook wegduwen, maar ik volgens mij is dit niet het criterium waarop je moet worden beoordeeld als creatief persoon”.

Over het belang van emotie in mode

Muziek, kunst, performance en beelden spelen een grote rol in het universum van Simons’ eigen label. De kern ervan zijn statements over individualiteit en onafhankelijkheid. Simons vaart het liefst tegen de stroom in: “Ik wil mijn positie als anti-fashion jager blijven behouden. Ik wil jong blijven in de manier van denken,” stelt hij. “Ik wil niet te veel toegeven aan de grote huizen. Zoveel merken met een interessante start werden gecommercialiseerd tot ze een afgevlakt bedrijf werden. Voor mijn merk wil ik die typische emotie blijven houden waar ik constant naar op zoek ben en dat betekent dat je soms dingen moet geven die ze niet leuk vinden of er niet klaar voor zijn, maar het zal tenminste een vloedgolf creëren omdat het hen gaat nadenken over wat het uiteindelijk zou kunnen zijn, "concludeerde Simons.

Over onafhankelijkheid en de modefamilie

“In het vroegste stadium van mijn merk was ik me niet bewust van concerns als LVMH en de post van creatief directeur. Ik zag Walter Van Beirendonck, Ann Demeulemeester, Dirk Van Saene, Dries Van Noten en Martin Margiela, elk met hun eigen ding. Die onafhankelijkheid was het enige dat ik kende. En dat is wat ik wil. Het was goed om dat uiteindelijk te beseffen. Het gaat ook om het familiegevoel. Ik herinner me dat Dries en Walter hetzelfde gebouw deelden, maar met elk z’n onafhankelijke creatieve taal. Er was een gemeenschap van ontwerpers die op een bepaalde manier met elkaar verbonden waren en zich aan elkaar konden aftoetsen. Dat vind ik nog steeds de schoonheid van het vak: ik zie mijn eigen bedrijf als een familie”, besluit Raf Simons.

Na het gesprek werden de winnaars van de jaarlijkse Belgian Fashion Awards bekendgemaakt. Pierre Debusschere, waar Simons nauw mee samenwerkt, won de prijs Professional of the Year 2019.

Foto’s: Raf Simons Fashion Talks 2019. Fotograaf: Fille Roelants

Belgian Fashion Talks
Fashion Talks
Raf Simons