• Home
  • Nieuws
  • Cultuur
  • Boekentip van een modeprofessional: Christine Boland tipt ‘Niet het einde van de wereld’

Boekentip van een modeprofessional: Christine Boland tipt ‘Niet het einde van de wereld’

Door Susan Zijp

bezig met laden...

Scroll down to read more

Cultuur

Een foto van Christine Boland Credits: Met dank aan Christine Boland Trends & Mindsets

FashionUnited presenteert om de week een boekentip van een professional uit de modewereld. Deze week is dat tijdgeestanalist en trendforecaster Christine Boland. Voor haar trendvoorspellingen haalt ze inspiratie uit een breed scala aan bronnen, waaronder waarnemende boeken. “Dat is waarom ik zo goed begrijp wat er op de catwalk gebeurt. Het design en fashion is de taal van de tijd en de catwalk is de tolk van de tijdgeest. Als je dat goed verstaat, wat daar [op de catwalk, red.] gebeurt, weet je heel veel over wat er aan de hand is en wat er gaat komen.”

Ze tipt ‘Niet het einde van de wereld', van Hannah Ritchie, met als subtitel 'Waarom wij de eerste generatie zijn met perspectief op een duurzamer planeet’.

Waarom ben je dit boek zelf gaan lezen?

“Ik ben dit boek gaan lezen omdat het aansluit bij wat ik in mijn eigen werk doe. Ik houd me bezig met het begrijpen van de tijdgeest en help retailers en organisaties om zich voor te bereiden op de toekomst. Ik ga slecht nieuws niet uit de weg, maar ik ben altijd op zoek naar signalen die hoopvol zijn. En dit boek is precies zo opgebouwd. Het boek is geschreven door een datawetenschapper en behandelt de grote actuele problemen zoals de voedselcrisis, ontbossing en klimaatverandering.”

“Wat ik bijzonder vind, is dat het boek niet alleen de problemen benoemt, maar ook concrete voorbeelden geeft van hoe dingen al anders gaan en hoe we het beter kunnen organiseren. Het boek gaat bijvoorbeeld in op de voedselcrisis. Wat blijkt: er is helemaal geen tekort aan voedsel, maar we delen het verkeerd in.”

Waarom raad je het boek aan?

“Ik raad het boek aan omdat het realistisch en hoopgevend is. Enerzijds heb je mensen zoals Ritchie nodig die de zaak op een rijtje zetten en ons moed inspreken om te laten zien wat allemaal nog wel kan. En het andere is dat we verbeeldingskracht nodig hebben om ons de toekomst voor te stellen. En daar komt natuurlijk het design enorm bij kijken.”

Wat staat er nog meer op je boekenplank?

Een prachtig boek is ‘Het goedgeleefde leven’ van Gladys McGarey. Het boek gaat niet alleen over hoe je je leven goed kan leven, maar vooral over levensenergie en hoe je die opdoet. McGarey is 103 jaar en nog zo helder als glas. Ze is haar hele leven lang arts geweest en heeft zelf allerlei ziektes en ellende meegemaakt, dus ze weet ook wel een beetje waar ze het over heeft. Ze is inmiddels 103 en heeft nog steeds een 10-jarig plan voor zichzelf. Ik vind dat ontzettend inspirerend.

Een ander goed boek is ‘Een Vlecht van Heilig Gras’ van Robin Wall Kimmerer. De schrijfster is hoogleraar Biologie en Biodiversiteit en een inheemse Potawatomi (een Indiaanse stam die traditioneel in de buurt van de Grote Meren in Noord-Amerika leefde). Vanuit haar twee unieke perspectieven leer je hoe je met de natuur en de wereld om kunt gaan.

Daarnaast is het ‘In onze tijd: Leven in het Calamiteitenperk’ van Tim Fransen een fantastisch boek. Hij zegt dat we allemaal in hetzelfde 'zinkende schuitje' zitten, maar hij biedt ook oplossingen voor hoe we daaruit kunnen komen. Zijn analyse sluit goed aan bij mijn eigen ideeën. Als liefhebber van taal waardeer ik het ook dat hij nieuwe woorden bedenkt om de huidige tijd te beschrijven. Zelf gebruik ik bijvoorbeeld het woord "ondertussenheid" om de fase aan te duiden waarin het oude aan het verdwijnen is, maar het nieuwe nog niet helemaal zichtbaar is.

Deze boeken zijn zo belangrijk, juist voor generatie Z, die zich soms overweldigd voelt door alle problemen in de wereld. Ze kunnen het gevoel krijgen dat het geen zin meer heeft om iets te doen. Maar het heeft wel zin, en dit soort boeken helpen om dat in te zien. Wat ons mensen bovendien uniek maakt, is ons vermogen om ons dingen voor te stellen. Dieren kunnen dat niet; zij fantaseren niet over wat er morgen kan gebeuren. Wij kunnen dat wél, en dat moeten we volledig benutten om ons een goede, betere toekomst voor te stellen.

Lees ook:
boeken
Boekentip
Christine Boland