'Mental Health in Fashion': Project vraagt aandacht voor geestelijke gezondheid in de mode-industrie

Berlijn - Florian Müller is al 20 jaar een integraal onderdeel van de Berlijnse modewereld. Insiders kennen hem als PR-professional en gastmanager bij de modeshows van de Fashion Week. Daarnaast heeft hij de afgelopen jaren zijn opleiding voortgezet, voortbouwend op zijn vroegere studie psychologie om vandaag de dag psychotherapeutisch te werken.

Nu brengt hij deze twee werelden, die van de mode en die van de psychologie, samen met zijn nieuwe project 'Mental Health in Fashion' - een dringend, noodzakelijk en langverwacht idee. Werkomstandigheden zoals in 'The Devil Wears Prada' zijn immers al lang niet ongewoon meer in de mode-industrie. En de dingen veranderen maar langzaam.

Hoe bent u ertoe gekomen om uw initiatief voor geestelijke gezondheid in de mode-industrie te lanceren?

Mijn initiatief 'Mental Health in Fashion' is geboren uit de behoefte om de vaak over het hoofd geziene uitdagingen van geestelijke gezondheid aan te pakken. In mijn twintig jaar in de mode-industrie heb ik me gerealiseerd dat de druk om aan normen en verwachtingen te voldoen vaak leidt tot emotionele stress. De constante zoektocht naar perfectie, de concurrentie en onzekerheid in deze industrie kunnen een aanzienlijke impact hebben op het welzijn.

Ik heb ook een hoge prevalentie van psychische aandoeningen waargenomen, die ofwel door mensen in de industrie zijn gebracht of zich hebben ontwikkeld als gevolg van de heersende mentaliteit en werkstructuren.

Ook worden er signalen uitgezonden naar het publiek die een negatieve invloed kunnen hebben op de geestelijke gezondheid van ontvangers, zoals in de vorm van eetstoornissen. Ondanks het feit dat ik me bewust ben van andere biologische en psychosociale risicofactoren buiten de mode-industrie die ziekte in de hand werken, zie ik over het algemeen te weinig bewustzijn van deze kwestie in mijn beroep. Ik kijk naar de hele toeleveringsketen en spreek daarom van een complex en verstrekkend kader van mogelijke ziekten in verschillende contexten.

In mijn werkomgeving vind ik het belangrijk om het bewustzijn over geestelijke gezondheid te bevorderen en het stigma rond geestelijke gezondheidsproblemen te verminderen. Er is ruimte in de mode-industrie nodig voor mensen waar ze steun kunnen vinden zonder het gevoel te hebben dat ze zwakte tonen.

Toen ik me realiseerde dat geestelijke gezondheid vaak wordt verwaarloosd in de mode-industrie, motiveerde dit mij om actie te ondernemen en een platform te creëren dat gevoeligheid en begrip bevordert. Mijn doel is om een dialoog op gang te brengen die het belang van geestelijke gezondheid in de mode-industrie benadrukt en tegelijkertijd een ondersteunende gemeenschap voor de betrokkenen opbouwt. Ik denk ook aan mensen die zich niet bewust zijn van hun eigen ziekte, maar ook aan degenen die dit niet kunnen of mogen delen vanwege schaamte of onderdrukking.

Is de mode-industrie bijzonder ongezond?

De mode-industrie zit vaak gevangen tussen haar uiterlijke glamour en de interne uitdagingen die een impact kunnen hebben op de geestelijke gezondheid van mensen in de industrie. Van buitenaf wordt de mode-industrie vaak geassocieerd met glamour, creativiteit en perfectie. Het publiek richt zich op de verbluffende modeshows, creatieve ontwerpen en oogverblindende persoonlijkheden die de branche kenmerken. Dit beeld kan ertoe leiden dat de echte, vaak stressvolle aspecten van de modebranche over het hoofd worden gezien of worden onderschat.

Wat zijn dat?

Intern ervaren veel mensen in de mode-industrie aanzienlijke stress, wat een negatieve invloed kan hebben op hun geestelijke gezondheid. De constante concurrentie, hoge verwachtingen, baanonzekerheid en eisen op het gebied van fysieke esthetiek kunnen leiden tot stress, angst en andere problemen met de geestelijke gezondheid. De druk om altijd perfect te zijn en te voldoen aan vaak onrealistische normen kan leiden tot een ongezonde werkomgeving. Ik zou zelfs willen beweren dat de glamour van de mooie wereld zelfs degenen binnen de industrie verblindt en hen ervan weerhoudt om problemen te herkennen.

Een ander onderwerp dat aan bod komt is de ongezonde consumptie van mode, die ook de oorzaak is van verschillende problemen op het gebied van duurzaamheid en daarom van bijzonder belang is. Beslissingen om kleding te kopen kunnen niet alleen onze eigen geestelijke gezondheid beïnvloeden, maar ook de werk- en leefomstandigheden van mensen aan de andere kant van de toeleveringsketen. Naast bekende uitdagingen zoals overproductie, bergen kleding, milieuvervuiling en verspilling van grondstoffen, staat deze ongezonde consumptie centraal in duurzaamheidsoverwegingen. Een fabrieksarbeider kan bijvoorbeeld een verhoogd risico op depressie en angststoornissen ontwikkelen als gevolg van rampzalige werkomstandigheden en talloze existentiële problemen.

Wat hoop je te bereiken met de campagne?

Mijn initiatief voor geestelijke gezondheid in de mode-industrie heeft als doel de onbalans tussen de publieke perceptie en de interne realiteit aan te pakken. Het is cruciaal om de industrie aan te moedigen om openlijk over geestelijke gezondheid te praten. Ik wil ondersteuningsmechanismen creëren en het bewustzijn vergroten dat iedereen, ongeacht positie of prominentie, te maken kan krijgen met geestelijke gezondheidsproblemen. Door deze openheid aan te moedigen, helpen we het stigma te doorbreken en een gezondere en meer ondersteunende omgeving in de mode-industrie te creëren.


Mijn doel is ook om concrete stappen aan te reiken die iedereen in zijn dagelijks leven kan opnemen om zijn eigen welzijn te bevorderen en tegelijkertijd stressvolle structuren in de mode-industrie te doorbreken. Op de lange termijn hoop ik dat de campagne zal bijdragen aan een positieve verandering in de cultuur van de mode-industrie om een omgeving te creëren die meer nadruk legt op de kwaliteit van leven van de mensen die in deze industrie werken. Verder wil ik dat de campagne niet alleen binnen de mode-industrie positieve veranderingen teweegbrengt, maar ook daarbuiten, door de signaalfunctie van mode op een positieve manier te gebruiken om het bewustzijn over psychische aandoeningen in de samenleving te vergroten.

Hoe kunnen concrete stappen eruit zien? Wat doe je bijvoorbeeld zelf?

Ik wil graag benadrukken dat geestelijke gezondheid een zeer individueel traject is en dat er daarom geen universele oplossing bestaat. Deze uitdaging vereist een veelzijdige aanpak die zowel persoonlijke praktijken als structurele veranderingen omvat.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen preventieve maatregelen en reeds bestaande geestelijke gezondheidsproblemen die moeten worden aangepakt door middel van professionele psychotherapie buiten de werkomgeving. Tegelijkertijd zijn niet alle mensen even goed in staat om aan hun welzijn te werken. Dit kan te wijten zijn aan precaire omstandigheden waarin niet aan de basisbehoeften wordt voldaan, of omdat het probleem niet wordt erkend.

Persoonlijk beschouw ik regelmatige zelfreflectie als een belangrijke gewoonte. Hierdoor kan ik bewust aandacht besteden aan mijn emoties en stressoren en strategieën ontwikkelen om ermee om te gaan. Deze praktijk is niet alleen belangrijk voor mezelf, maar vormt ook een centraal onderdeel van mijn manier van lesgeven. In mijn cursussen moedig ik studenten aan om hun eigen mentale gezondheid te bevorderen door middel van reflectie en laat ik zien hoe dit kan worden geïntegreerd in de context van duurzaam ondernemen.

Een ander belangrijk aandachtspunt is het integreren van lichaamsbeweging in het dagelijks leven. Het is bewezen dat lichaamsbeweging positieve effecten heeft op de geestelijke gezondheid. Zowel in mijn persoonlijke leven als in mijn lessen benadruk ik het belang van regelmatige lichaamsbeweging als preventieve maatregel.

Het onderhouden van sociale relaties is ook cruciaal. Zowel privé als in mijn lesomgeving creëer ik ruimte voor sociale contacten om een ondersteunende gemeenschap te creëren. Deze gemeenschapsvorming is een integraal onderdeel van mijn lesprogramma omdat het emotionele steun biedt en het delen van uitdagingen mogelijk maakt.

Tegelijkertijd streef ik naar structurele verandering. Door mijn betrokkenheid bij scholen en universiteiten probeer ik het bewustzijn over geestelijke gezondheid te vergroten en innovatieve onderwijsconcepten te ontwikkelen. Een voorbeeld hiervan is de cursus "Sustainable Business Psychology and Leadership", die tot doel heeft mijn studenten inzicht te geven in het verband tussen psychologie, duurzaam bedrijfsmanagement en leiderschapsvaardigheden.

De integratie van mijn campagne in de onderwijssector is van vitaal belang en ik werk eraan om dit initiatief verder uit te breiden. Door persoonlijke praktijken te combineren en ongezonde structuren af te breken, hoop ik een uitgebreide bijdrage te leveren aan het bevorderen van geestelijke gezondheid, zowel voor mezelf als voor de gemeenschappen die ik bereik via mijn onderwijs.

Wat is de volgende stap?

Met mijn 'Mental Health in Fashion' beweging wil ik structurele verandering tot stand helpen brengen. In de werkcontext hebben we een norm nodig die ook rekening houdt met het psychopathologische aspect. Er zijn regels voor hoe bureaustoelen ergonomisch ontworpen moeten zijn om rugproblemen te voorkomen. Waarom hebben we geen regels over hoe ik positief moet omgaan met de psyche van mensen? Dat is precies waar ik op dit moment aan werk.


Ik ben ook een trainingsconcept aan het ontwikkelen voor een modemerk waarin ik managers wil leren hoe ze zich in specifieke situaties gepast moeten gedragen. Heel wat mensen weten hoe ze een bloedende vinger moeten behandelen bij een arbeidsongeval. Maar weten ze ook hoe ze mensen met een paniekstoornis op het werk moeten helpen of hoe ze zich moeten gedragen als iemand bij mij op kantoor een acute psychose heeft? Velen weten niet eens een nummer dat ze in dit geval kunnen bellen om acute hulp te krijgen voor de getroffenen.

Naast mijn lessen en lezingen aan internationale universiteiten zal de campagne direct aanwezig blijven in de modewereld. Een panelgesprek op de Seek-beurs in januari en de introductie van de nieuwe categorie "Mental Health in Fashion" als onderdeel van het ASVOFF Fashion Film Festival van Diane Pernet in Parijs zijn projecten die hiertoe bijdragen.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited DE. Vertaling en bewerking naar het Nederlands door Caitlyn Terra.