Fashion Changers Conference: Tips voor een betere mode-industrie

Positieve verandering in de mode-industrie teweegbrengen - dat is het doel van de Fashion Changers Conference. Donderdag 10 november vond het digitale evenement voor de derde keer plaats.

In paneldiscussies, keynote speeches en debatten werden onderwerpen besproken variërend van recommerce tot inclusie. Daarnaast werden benaderingen en tips gegeven voor een verantwoordelijker optreden van alle spelers in de sector. Het werd duidelijk dat duurzaamheid en rechtvaardigheid op alle niveaus moeten worden bekeken en in de context van de samenleving als geheel moeten worden gezien. Ecologische aspecten alleen zijn niet voldoende om verantwoord te handelen - echte duurzaamheid is ook sociaal. FashionUnited heeft de belangrijkste onderwerpen van de conferentie voor u samengevat.

Afscheid nemen van conventionele structuren

Een duurzaam modelabel moet meer maten bieden dan conventionele mode - met dit standpunt begon Norah Joskowitz, oprichtster van het label Valle ō Valle, haar lezing over het thema behoeftegerichte productontwikkeling. Met haar merk vertrouwt ze op een flexibel maatconcept en heeft ze afscheid genomen van conventionele maten.

Zij legde uit dat in een "vet-vijandige maatschappij" als de onze, grote maten in de mode worden gediscrimineerd en mensen dus structureel worden uitgesloten. De norm blijft bij kledingmaat 34 en 36 - zelfs met eerlijke labels. Het doel van Joskowitz is dat grote maten vanzelfsprekend worden in de mode en de samenleving. Maar daarvoor moeten labels actief worden, meer of nieuwe maten aanbieden en vooral zorgen dat de doelgroep zich weer uitgenodigd voelt, want de vraag is er.

Ook andere sociale groepen krijgen weinig conventionele aandacht. Anna Flemmer, expert in modeontwerp voor inclusie, zet zich in om barrières te doorbreken door middel van ontwerp en zo kleding inclusiever te maken. In haar werk richt zij zich op inclusie als sociaal aspect; duurzaamheid in ecologische zin is voor haar vanzelfsprekend.

Inclusieve mode wil de stigmatisering van kleding voor gehandicapten ten opzichte van conventionele kleding overwinnen. Daartoe moeten mensen met een handicap en beperkingen niet alleen als doelgroep worden gezien, maar ook als deskundigen in het gehele ontwerp- en productieproces worden opgenomen.

Groener en circulairder worden

Wanneer we het hebben over duurzaamheid, verantwoord handelen en verandering, kan het onderwerp circulaire economie niet ontbreken. In een discussie over het onderwerp recommerce [verkoop van tweedehands, red.] bespraken drie sprekers verschillende concepten, de uitvoering ervan en de voor- en nadelen. Het werd duidelijk dat recommerce alleen geen verandering teweegbrengt, maar dat we voor een consequente vermijding van afval en de recycleerbaarheid van mode moeten kijken naar de bron van het probleem: de overproductie en de steeds slechtere kwaliteit van fast fashion.

De discussie over gerecycleerde materialen tussen Kai Nebel, Sustainability Officer van de Faculty of Textiles & Design aan de Universiteit van Reutlingen, en Johann Bödecker, Managing Director van Pentatonic GmbH, kwam tot een soortgelijke conclusie. Een groot probleem is dat vezel-tot-vezel-recycling in de mode-industrie nog maar mondjesmaat wordt toegepast. Niet alleen hopen de materialen zich op waar ze niet kunnen worden gerecycleerd, maar de recyclingbedrijven bereiken nu al hun capaciteitsgrenzen. Bovendien zorgt de verscheidenheid aan vezelmengsels in fast fashion kleding ervoor dat de materialen in het recyclingproces niet meer gescheiden kunnen worden. Het idee van recycling is goed en zorgt voor het behoud van hulpbronnen, maar de uitvoering tot nu toe draagt nog niet bij tot ecologische duurzaamheid. Daartoe zouden producten op verantwoorde wijze moeten worden geproduceerd, langdurig moeten worden gebruikt en in de kringloop moeten worden teruggebracht.

Vragen stellen, informeren en vooruitdenken

Ook het belang van eerlijke productie in de fair fashion sector werd kritisch bekeken. Drie deskundigen spraken over wat er eigenlijk achter de term "eerlijk geproduceerd" schuilgaat en hoeveel eerlijkheid de productielanden bereikt. Kaplona Akter, teamleider van het Bangladesh Centre for Worker Solidarity, maakte duidelijk dat de arbeiders in haar land er niet veel van merken. In de productie wordt geen onderscheid gemaakt tussen eerlijke en conventionele merken, de werknemers profiteren hier niet van en krijgen niet meer loon - het onderscheid wordt alleen gemaakt door middel van certificaten voor de klanten.

Het onderwerp duurzaamheid heeft ook de modemedia en de manier waarop zij met het onderwerp omgaan veranderd. Met de komst van de sociale media heeft ook de modejournalistiek zich moeten herpositioneren: Klassieke tijdschriften kregen te maken met herstructureringsprocessen, print en digitaal moesten worden gekoppeld en er moesten nieuwe presentatievormen komen.

Kerstin Weng, redactrice van Vogue Duitsland, ziet de opkomst van het online aanbod als een positieve verandering: het stelt merken in staat in contact te komen met consumenten, feedback te ontvangen en zich ook bewust te worden van kritiek. Ook journaliste Anna Schunck onderschrijft dit standpunt en benadrukt dat mode met sociale media minder elitair en toegankelijker is geworden.

Er werd echter niet alleen gesproken over het belang van online aanwezigheid voor de klassieke media, maar ook over de communicatie van kritische en duurzame onderwerpen op sociale media voor beide partijen - de labels en de modejournalistiek. Hoe bereik je mensen met moeilijke onderwerpen en moet je tegenwoordig op alle platforms actief zijn?

De conferentie was een kritische wake-up call voor iedereen in de sector. Omdat alle actoren in het systeem verantwoordelijkheid dragen, niet alleen op ecologisch, maar ook op sociaal en economisch vlak.

Dit artikel is eerder gepubliceerd op FashionUnited DE. Vertaling en bewerking naar het Nederlands door Caitlyn Terra.