3D Design voor een meer duurzame toekomst

Tijdens de eerste lockdown werden modeontwerpers en studenten van de ene op de andere dag gedwongen thuis te gaan werken en het atelier en de tools van hun vak achter zich te laten. Voor veel ontwerpers betekende dit een verschuiving van de alledaagse praktijk naar een meer virtuele ruimte, met behulp van nieuwe technologieën zoals Clo3D.

Liever luisteren? Klik hier om de hele podcast te horen.

Dat is een duur proces en vergt expertise die in het huidige personeelsbestand grotendeels ontbreekt. Voor bedrijven en scholen die al bezig waren met het implementeren van 3D-ontwerp in hun workflow, kwam de overstap volgens Soojin Kang, een modeontwerper en faculteitslid van de Parsons School of Design, echter vrij gemakkelijker tot stand. "Ik had het voorrecht om de eerste Clo3d-proefles op Parsons te geven, en toen de pandemie toesloeg, hadden we dus geen noemenswaardige problemen met de overstap van offline naar online."

Soojin beschrijft het proces van lesgeven en leren op afstand. "Ik kon live demonstraties doen via Clo3d software door mijn scherm te delen op Zoom. Ik kon dan het scherm van een leerling op afstand bedienen en hem of haar direct technische ondersteuning bieden. Zelfs vanuit huis waren mijn studenten zo in staat om 3D kledingstukken te maken in de digitale ruimte, waarbij ze hun ontwerpen en resultaten prachtig konden visualiseren. Het ging vrijwel probleemloos.”

Toen Parsons besloot om dit najaar volledig online te gaan, werd Clo3D geimplementeerd in alle lesprogramma’s van het derde jaar, mede dankzij de inzet en het enthousiasme van de studenten zelf, die dit als een belangrijke vaardigheid in hun toolkit beschouwen. Soojin: “Ik ben erg enthousiast voor onze huidige Parsons studenten die 3D-ontwerpkennis en -ervaring zullen opdoen voordat ze afstuderen."

Soojin merkt op dat de modebranche een kantelpunt heeft bereikt. De behoefte aan 3D design ervaring en vaardigheden zal niet alleen nuttig zijn op het cv, het zal een verplichte skillset worden, vooral omdat bedrijven de voordelen ervan inzien. Ze merkt op: "Als het gaat om de werkplek, opent 3D-ontwerp meer mogelijkheden, alles van het ontwerpproces, productiecycli, communicatie met het buitenland en interne vergaderingen. En het is een kans om geld te besparen en het textielafval te reduceren." Ze vervolgt: "In een 3D-omgeving kan de ontwerper 3D-vormen in real-time creëren door middel van 2D-patronen en digitaal naaien in de digitale ruimte. Je kunt de pasvorm, het silhouet en de materialen controleren door ze te simuleren op een 3D-avatar.

Tuurlijk, in de 3D-omgeving kunnen ontwerpers de stoffen niet aanaken, niet voelen of draperen, maar ze benadrukt: "De transformatie van 2D naar 3D in real-time is een echt fascinerend en krachtig hulpmiddel, vooral voor ontwerpers die een sterke textielachtergrond hebben. Het zal bedrijven zoveel tijd besparen als het gaat om het nemen van beslissingen en het maken van prototypes, maar ook om het besparen van middelen zoals het uitmonsteren van complete collecties.”

Soojin raadt zowel ontwerpers als studenten aan om de tijd te nemen om 3D-ontwerp te leren. Ze zegt dat het niet nodig is om andere software te kennen, hoewel het hebben van kennis over kledingconstructie fundamenteel is en kennis van Photoshop en Illustrator nuttig kan zijn. Ze kunnen beginnen door te netwerken met andere 3D-ontwerpers en te zoeken naar OBJ-bestanden en avatars. Ze wijst er ook op dat online veel tutorial video's beschikbaar zijn, en de tools die ze zelf heeft gemaakt voor ontwerpers op wearable3d.com.

Terwijl de huidige behoefte aan virtueel 3D-ontwerp vooral wordt gedreven door zakelijke belangen rond thuiswerk en leren tijdens de pandemie, wijst Soojin erop dat er ook op lange termijn voordelen zijn voor bedrijven, als ze nu beginnen met de overgang naar digitaal ontwerp. Ze zegt: "Het implementeren van 3D virtueel ontwerp is een zeer effectieve, krachtige en duurzame manier van werken voor de toekomst van de mode- en productontwerp."