Katoen vs. polyester: Waarom het recente gerucht over een katoenban zoveel ophef veroorzaakte

Het artikel dat hoogstwaarschijnlijk het gerucht over een mogelijk katoenverbod in Europa tegen 2030 startte, was een simpel artikel. Een paar korte alinea's presenteerden katoen als een 'milieuprobleem', ondersteund door dubieuze cijfers, en dan een conclusie die suggereerde dat een EU-verbod op katoen in het verschiet lag als de mode-industrie zelf geen actie ondernam. Kijkend naar de bron - een modebedrijf dat enkele alternatieve materialen gebruikt en veel gerecycled polyester - had de zaak gesloten moeten zijn en het artikel afgedaan als reclame-inhoud.

Maar dat gebeurde niet. Cijfers werden als feiten aangenomen en het potentiële katoenverbod als een zekerheid. Snel verdeelde de branche zich in twee kampen - de voorstanders van katoen en de tegenstanders ervan (niet anders dan de 'oorlogen' voor en tegen vaccinaties die we een paar jaar geleden zagen).

Wat verdeelt de branche?

Hoe kon dat gebeuren? De sterke reactie laat zien dat de branche verdeeld is, misschien verward, over de weg voorwaarts. Kleding moet duurzaam zijn, zelfs circulair, en rekening houdend met de hele levenscyclus van een kledingstuk. En dat begint bij de oorsprong van het materiaal - de olie- of katoenvelden in het huidige scenario. Terwijl de katoenlobby wijst op de vele voordelen over het natuurlijke materiaal, doet de polyesterlobby hetzelfde met het op aardolie gebaseerde materiaal en de recyclingmogelijkheden ervan.

Maar het tegen elkaar opzetten streeft het doel voorbij - we leven in een tijd van technologische vooruitgang, waarin vezels van bijna alles kunnen worden gemaakt - bananenbladeren, ananasbladeren, cactus, koffiedik, appelklokhuizen, lotus, kapok, zeewier; zelfs uit de lucht. Elke vezel en het resulterende garen en stof hebben unieke eigenschappen zoals weerstand tegen schimmel, olieabsorptie, geluidsabsorptie, UV-bestendigheid en zelfherstellend vermogen.

Het gaat dus niet om het ene materiaal dat het andere overtreft, maar om het beste te maken van de verbazingwekkende materiaalkeuzes die we tot onze beschikking hebben (waarvan sommige zich nog in een beginfase bevinden) en hun unieke superkrachten te gebruiken - waarvan sommige zich in combinatie met andere materialen kunnen ontvouwen.

Bijvoorbeeld, als iemand die in een tropisch klimaat leeft met temperaturen boven de 30 graden Celsius het hele jaar door, daag ik polyesterliefhebbers uit om zelfs maar één volle dag in polyester kleding onder die omstandigheden door te brengen - zweten, zweetvlekken, geur en een algemeen ongemakkelijk gevoel zouden de onaangename gevolgen zijn. Katoen (en andere natuurlijke vezels) die zweetabsorberend, antibacterieel en geurbestendig zijn, voelen veel beter aan in dit soort weer.

Gebruik van unieke materiaaleigenschappen is essentieel

Evenzo zou iemand die het hele jaar door (of tijdens het moessonseizoen) aan veel regen wordt blootgesteld, geen katoenen kleding kiezen, maar mogelijk kiezen voor polyester of andere stoffen die vochtbestendig en sneldrogend zijn. Hetzelfde geldt voor ziekenhuiskleding - artsen en verpleegkundigen hebben kleding nodig die vlek- en chemicaliënbestendig is. De beste medische kleding in de winter en bij droog weer is echter mogelijk een mix van katoen en polyester.

We kunnen zien waar dit naartoe gaat - het idee is niet om het ene materiaal tegen het andere op te zetten of bepaalde keuzes te verbieden, maar om de best mogelijke optie te gebruiken, afhankelijk van het beoogde gebruik, het klimaat en andere omstandigheden. Behoefte van het moment is het sleutelwoord - of om een populair gezegde te parafraseren: als het leven je bergen oude kleren geeft, maak er dan nieuwe kleren van. Alleen dan kunnen we kleding bedenken die het beste biedt voor mens, planeet en vooruitgang.