Vergeet de G7: Slow fashion is de snelste weg naar een mooie toekomst
bezig met laden...
Fashion |OPINIE
François-Henri Pinault, CEO van luxeconglomeraat Kering, onthulde deze week het G7 Fashion Pact, een samenwerkingsverband van 32 modehuizen zoals Prada, Tapestry, Nike, Adidas en Burberry. Het pact is toegewijd aan het beschermen van het klimaat, de biodiversiteit en de oceanen. Het verbond is het resultaat van een oproep van de Franse president Emmanuel Macron en bouwt voort op al bestaande initiatieven van onder andere de Ellen MacArthur Foundation, The United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) en Fashion For Good. Tegenover de New York Times zei Pinault: “We erkennen de milieuproblemen van de eenentwintigste eeuw en nemen onze verantwoordelijkheid middels collectieve actie en gemeenschappelijke doelstellingen”. Kering doneerde 100 miljoen dollar voor de restauratie-activiteiten van de in vlammen opgegane Notre Dame afgelopen april, maar heeft nog niets geschonken voor de vernietigende bosbranden in de Amazone. En president Macron stelde een G7 Amazone-hulppakket samen ter waarde van slechts 18 miljoen euro.
Deelnemers van het pact vertegenwoordigen enkele van de grootste spelers in de wereldwijde mode industrie. Het valt echter nog te bezien wat er terecht zal komen van de spectaculaire aankondiging van deze week. De waarheid is echter dat wij, als consumenten, geen commissies, stichtingen of coalities nodig hebben om actie te ondernemen. Wij kunnen een persoonlijk modepact sluiten, terwijl degenen in het verbond zich bekommeren over een blauwdruk voor de toekomst: we kunnen slow fashion omarmen.
Mode moet op de rem
De term ‘slow fashion’ kwam begin deze eeuw op, rond de tijd dat de slow food-beweging doorbrak. Kleinere collecties, minder seizoenen, minder verbruik: het antwoord op problemen in de modebranche lijkt te liggen in downsizen. De termen die worden gebruikt worden in belangrijke duurzaamheidsdoelen - verkleinen, uitfaseren, beperken, elimineren, verlagen - leiden tot de conclusie dat less is more, en in dat geval hoeven we geen hulp te vragen van de ‘G7 Goliaths’. Wij als Davids hebben onze eigen rol in de internationale strijd. Sommige academici geloven dat geen productie het beste is, en dat bedrijven zelfs met no-waste ontwerpen producten op een toch al met kleding overspoelde, overbelaste aarde brengen. We hebben ons krediet opgebruikt.
Koop vintage
Vintage winkels gebruiken geen nieuwe producten om aan de consumentenvraag te voldoen, en een kijkje op het etiket van een vintage kledingstuk onthult dat het item in een tijd is gemaakt waarin inlandse ambacht hoger in het vaandel stond dan kostenbesparing in het buitenland. Dat moet gekoesterd worden. Het kopen van al gebruikte kleding is vergelijkbaar met het adopteren van een huisdier uit het asiel; je geeft een kledingstuk een nieuw ‘thuis’ en verlengt zijn levensverhaal. Met het omarmen van het ‘oude’, creëer je gloednieuwe verhalen. Dat heb ik eerder deze zomer meegemaakt. Bij het shoppen voor een bruiloft, gehouden in september in Somerset, in het zuiden van Engeland, stuitte ik op een art-nouveau katoenen maxi-jurk met knopen. Een nauwsluitend model van Honeymoon Antiques, een van de slechts enkele overgebleven kwalitatief goede vintage winkels in New York City. Tijdens een kort gesprek met de eigenaar, een liefhebber van versleten klassiekers, kreeg ik te horen dat de ontwerpster van de jurk, Hilary Floyd, leerling was van een Engelse school waar ook bekende namen als Ossie Clark en Bill Gibb in de late jaren ‘60, vroege jaren ‘70 op hebben gezeten. Wat een romantisch karma, dacht ik: ik heb een historisch stuk Brits Bohemen om te dragen tijdens een Engelse bruiloft, gekocht in een winkel genaamd Honeymoon Antiques.
Kies voor lokale items
Lokaler dan je eigen kledingkast wordt het niet. Trends komen vaak terug, dus je bezit ongetwijfeld verborgen schatten die een nieuwe, kritische beoordeling verdienen. Pak het aan als een tuinman: cultiveer, wied het onkruid en herplant kleding uit je kast in nieuwe contexten, zodat ze opnieuw bloeien. Leer basis-naaitechnieken om bestaande items aan te passen, te verlengen of in te korten. Herstel kledingstukken zoals vrouwen dat deden tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat de strijd voor een beter milieu een strijd is waarbij we allemaal aan dezelfde kant staan. Zoek naar mooie fluwelen linten of versieringen - nogmaals, vintage is het beste, en is verkrijgbaar in tweedehands winkels, markten en online - om oude favorieten nieuw leven in te blazen.
Een duik in het diepe inspireert de nieuwe generatie
De nieuwe generatie benadert de crisis met optimisme: Parsons BFA Fashion-student Josefina Muñoz maakte haar afstudeercollectie met hergebruikte, stoffen zakken waarin luxe schoenen worden gepakt bij een aankoop; en Bode, de prijswinnaar van CFDA’s 2019 Emerging Designer, presenteert herenkledingstukken gemaakt van beddengoed, welke zijn bestempeld als ‘moderne erfstukken’ of ‘liefdesbrieven naar het verleden’. Sjaak Hullekes maakt kleding van 100 jaar oude linnen tafelkleden, met vlekken en al. Aldrian Diaz, afgestudeerd aan het Fashion Institute of Technology, tovert haarelastieken om tot genderneutrale kledingstukken en Pratt's Xarea Lockhart maakt haar eigen materialen met behulp van kant dat wordt gedoneerd door luxe kantproducent Solstiss, waarbij ze wordt geïnspireerd door het beddengoed van haar oma.
Resale en Doe-het-zelf
In een bloeiende resale markt ontving ThredUp, een online platform voor de verkoop van tweedehandskleding, afgelopen week een financiering van 175 miljoen dollar (157 miljoen euro). En The RealReal blijft aan de top staan, omdat consumenten steeds minder willen bezitten en hun kledingkast vaker willen aanvullen met hoogwaardige designerproducten in plaats van nieuwe items te kopen. Mocht je op zoek zijn naar een hobby, leer dan naaien en tover een paar vintage gordijnen om in een item dat van Dries van Noten zou kunnen zijn. Probeer thuis je kleding te verven met behulp van groenten als wortel, avocado of bieten - een samenkomst van slow food en slow fashion. Print een herhaalmotief op een oud katoenen shirt met behulp van niets meer dan een aardappel voor een charmant, huiselijk resultaat dat honderden dollars zou kunnen opleveren in de juiste winkel. Zorg er wel voor dat je productieketen volledig transparant is, en dat niemand in je personeelsbestand wordt uitgebuit.
Doelstellingen van het G7 Fashion Pact, waaronder het implementeren van 100 procent duurzame energie in de industrie, het geleidelijk bannen van plastic tegen 2030 en het CO2-neutraal zijn tegen 2050, zijn noodzakelijk. Maar in de tussentijd zou onze aandacht moeten liggen bij persoonlijke vooruitgang. Een pact voor slow fashion is een pact dat we allemaal kunnen ondertekenen.
Moderedacteur Jackie Mallon geeft ook les aan de faculteit van diverse modeprogramma’s in New York en is de schrijfster van ‘Silk for the Feed Dogs’, een roman die zich afspeelt in de internationale modeindustrie.
Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited UK . Vertaling en bewerking vanuit het Engels: Tessa Guntlisbergen.
Beelden: Wikimedia Commons, Photo by Johntex, 12 February 2006; BodeNewYork.com